Tenis, her yaş grubunda ve her beceri düzeyinde oynanabilen küresel bir spordur. 200’den fazla ülkenin tenis sporuna katıldığı ve Uluslararası Tenis Federasyonu’na üye olduğu bildirilmektedir.

Teniste meydana gelen en yaygın yaralanma türü, kronik bir sunum yerine akut olma eğilimindedir.

Akut bir yaralanma ise alt ekstremitede olma olasılığı daha yüksektir, üst ekstremitede kronik bir durum daha sık görülür. Ve ne yazık ki, yaşlandıkça yaralanma riski giderek artıyor.

TENİSÇİ DİRSEĞİ NEDİR?

Şaşırtıcı bir şekilde, adına rağmen, pek çok normal tenis oyuncusu tenisçi dirseğine yakalanmaz.

Genellikle tenis oynamayı yeni öğrenirken ya da yakın zamanda olmasa da daha önce oynamış kişilerde ortaya çıkan bir durumdur.

Dirsek ekstansörlerinin yüklenmesindeki bu değişiklik, tendonda mikro yırtıklara neden olarak ağrıya neden olur.

Düzenli ve tutarlı bir şekilde tenis oynarsanız, tenisçi dirseği olma riskini azaltmış olursunuz.

AKUT AYAK BİLEĞİ BURKULMALARI

Teniste gerekli olan kısa, keskin hareketler nedeniyle bunlar görülür.

Ayak bileği yaralanmaları yön değiştiren teniste sık görülür, ancak antrenman senaryosunda topa basarken de olabilir.

Bileğinizi bir kez burktuğunuzda, bunun tekrar olma olasılığı daha yüksektir ve bu nedenle yeniden yaralanma riskini azaltmak için uygun rehabilitasyonu tamamlamak önemlidir. Bazı çalışmalar, ayak bileği burkulmasından 6 ay sonra ayak bileğinizi tekrar döndürme riskinin arttığını göstermektedir. Bu nedenle, bazı insanların bir yaralanmadan sonra bu kadar uzun bir süre ASO desteği taktığını veya bantladığını görürsünüz.

TENİSLE İLİŞKİLİ OMUZ YARALANMALARI

Bu yaralanmalar genellikle stabilize edici rotator manşon kaslarının aşırı yüklenmesinden ve/veya kötü kondisyonlanmasından kaynaklanır.

Stabilize edici kaslar aşırı yüklenirse ve ideal şekilde çalışmıyorsa, humerus başının kaymasına ve kıkırdak hasarına neden olabilir. Bu, özellikle servis atma ve backhand ile kol hareketlerinde ağrıya neden olur.

Tedavi genellikle rotator manşet kaslarının güçlendirilmesini ve ayrıca ağrılı yapıları gevşetmek için tekniğin geliştirilmesini gerektirir.

Güçlendirme rejimlerinin, basit germe rejimlerine kıyasla çok daha üstün sonuçlara sahip olduğu gösterilmiştir.